MARIE JULIA BOLLANSÉE
MARIE JULIA
BOLLANSÉE

NARAYAMA


楢山
installation 2020
grateful to Mit Hendrickx, my Mother

21 sculptures in ceramics, unique pieces, clay fired on 1050°
Marie Julia Bollansee, modelling 21 portraits of my mother
21 blue tarpaulins
video, 11’18” on 27”PVM
Marie Julia Bollansee, concept, camera, editing
FUKAZAWA Shichiro, The Ballad of Narayama, text
KOGA Rieko en FUJII Sayuri, voices
Cynthia Vertessen, photographs of the installation
documentary video, 1’43”, chronology of the sculptures
an elaborate inventory of the installation, you can find it here

‘Narayama’ literally means “The Mountain with the Oaks”. Narayama is a mythical mountain in the North of Japan where old people are brought to die. FUKAZAWA Shichiro wrote ‘The Ballad of Narayama’ in 1956. We became acquainted with the story in Europe thanks to the film adaptations that were made. It is a fairy tale about this mythical mountain and about life in the village at its foot. Two elderly people have reached the age of 70, O Rin and her neighbour Mata-yan, so their time to go to Narayama has come….
Now that my mother and I regularly go out for walks together, I have noticed there are also many oaks in our village. My mother is in a wheelchair and I push her along. We take our walks under the oak trees, towards the graves of her loved ones, to her friend in Huize Walden, to the Trappist Abbey, to the all but vanished ruins of my grandmother’s house,… The film was recorded during the walks I took with my mother, with the camera mounted on the wheelchair. The texts were recorded by KOGA Rieko and FUJII Sayuri, both of them artists who work in Tokyo and in Paris. They read the ‘lines of the pilgrimage’ from FUKAZAWA’s ‘The Ballad of Narayama’ from the original Japanese story. This film is part of the installation NARAYAMA, together with 21 portraits of my mother.
This summer I modelled portraits of my mother at all stages of her life, from the age of 7 to 90 years old. I installed a studio in the garden shed of her flower and vegetable garden, so I could be close to her. My mother keeps old photographs in a tin. Every photograph tells a story. She has written the dates on the back of the photographs; her whole existence allows itself to be read, her life surrounded by her family members, whom she has always take care of. The white ceramics on a tarpaulin-blue background bear a clear resemblance to the Renaissance Madonna’s by the Della Robbia brothers. The blue tarpaulins hold the sculptures of a human life and I ascribe to them the imagined road to Narayama.
_
Étude a propos des chansons de Narayama, Shichiro Fukazawa, pub. Gallimard 1959, translated from the Japanese into French by Bernard Frank, p. 20._

read more

楢山
installatie 2020
dank aan Mit Hendrickx, mijn Moeder

21 sculpturen in witte keramiek, pieces uniques, gebakken op 1050°
Marie Julia Bollansee, boetseerwerk 21 portretten van mijn moeder
21 blauwe tarpaulins
video, 11’18” op 27”PVM
Marie Julia Bollansee, concept, camera, montage
FUKAZAWA Shichiro, De Ballade van Narayama, tekst
KOGA Rieko en FUJII Sayuri, stemmen
Cynthia Vertessen, foto’s van de installatie
video documentaire, 1’47”, chronology van de sculpturen
een gedetailleerde inventaris van de installatie vindt u hier

NARAYAMA betekent “De Berg met de Eiken”. Narayama is een mythische berg in het noorden van Japan, waar oude mensen naartoe gebracht worden als hun tijd om te sterven is gekomen. Shichiro FUKAZAWA schreef “De Ballade van Narayama” in 1956; het is een sprookje over deze mythische berg en over het leven in het dorp aan zijn voet. Twee ouderlingen zijn op de leeftijd van 70 gekomen, O Rin en haar buurman Mata-yan. Ze moeten naar Narayama vertrekken want hun tijd is gekomen….
De voorbije zomer is het mij opgevallen dat er heel veel eikenbomen groeien in ons dorp. Mijn moeder en ik gaan vaak wandelen, mijn moeder in een rolstoel en ik duw haar. We wandelen onder de eikenbomen naar de kerkhoven waar onze geliefden rusten, naar Huize Walden waar haar vriendin woont, naar de Trappistenabdij om kaas te kopen, naar de ruine in de bossen van mijn over- grootmoeder’s huis. De film is opgenomen tijdens de wandelingen, met de camera op de rolstoel gemonteerd. KOGA Rieko en FUJII Sayuri, beiden kunstenaars die in Tokyo en Parijs werken, lezen uit FUKAZAWA’s ballade de “regels van de pelgrimstocht”. Deze film is een deel van de installatie NARAYAMA, samen met 21 portretten van mijn moeder.
Deze zomer boetseerde ik portretten van mijn moeder in alle stadia van haar leven, van 7 tot 90 jaar. Om dicht bij haar te kunnen zijn installeerde ik een atelier in het tuinhuisje in haar bloemen-en groententuin. Mijn moeder bewaart oude foto’s in een blikken doos. Aan de foto’s hangen de verhalen van haar leven vast. Op de achterzijde van de foto’s heeft ze jaartallen geschreven; haar hele leven laat zich lezen, haar leven temidden van haar familieleden voor wie ze altijd gezorgd heeft. De witte keramieken op een Tarpaulin blauwe ondergrond herinneren aan de Renaissance-Madonna’s van de gebroeders Della Robbia. De blauwe tarpaulins dragen de beelden van een mensenleven en ik schrijf er de verbeelding van de weg naar Narayama aan toe.
_
Étude a propos des chansons de Narayama, Shichiro Fukazawa, pub. Gallimard 1959, vertaald uit het Japans naar Frans door Bernard Frank, p. 20._

lees hier meer over dit project

|