Sculptures and video-installation
© Marie Julia Bollansée 2022-2023
16 sculptures, modelled in white clay, fired 1050°
unique pieces
find the list of sculptures here
5 videoprojections + sound:
Empty home, 3’26”
Haircut, 4’01”
Sheep, 1’29”
Dolmen, 5’03”
Picnic with Pasolini, endless loop
VISITORS
Visitors enter the space of the Other and bring with them a massive block larger than themselves, their material, rational and inner foundation, their monolith full of knowledge, memories, wounds, judgements, systems, principles, …
On a platform are geometric blocks on which human figures sit. Videos are projected on the white sculptures. The viewer is invited to walk around the platform to see all the views and video narratives.
These are rare visitors. They have no sexual characteristics, their gender is indeterminate and that is also irrelevant to these visitors. They are bald and naked, carrying at most an object or a tool. The monoliths they sit on also function as screens on which their inner states and their stories are projected in 5 video’s.
-They are welcome. And they may walk around and look everywhere in a house where the occupant has just left without locking the door behind them.
-They are vulnerable, like Samson. It is told about him in a biblical story that he became vulnerable when his hair was cut off.
-They are open-minded and naive. Sometimes they stumble through others’ territory like a flock of sheep.
-They are dreamers. The artist spreads a blue tarpaulin over the capstones of an ancient dolmen. She dreams it will fly away with the wind like a magic carpet. But that fails, the wind is still too weak, the blue tarpaulin crashes between the dolmen’s capstones.
-They are kind and loving. The waterfall of Chia in Italia, where the video was shot, is the set where Pier Paolo Pasolini filmed the baptismal scene for ‘Il Vangelo Secondo Matteo’. That film evokes the life of Jesus as it was written down by the evangelist Mathew. But in filming that story, Pasolini was first and foremost making a film about hope, love and friendship.
Sculpturen en video-installatie
© Marie Julia Bollansée 2022-2023
16 sculpturen, geboetseerd in witte klei, gebakken op 1050°
pieces uniques
een lijst met de sculpturen vind u hier
5 videoprojecties + geluid
Empty home, 3’26”
Haircut, 4’01”
Sheep, 1’29”
Dolmen, 5’03”
Picnic with Pasolini, loop
VISITORS
Bezoekers komen in de ruimte van de Ander binnen en brengen een massief blok dat groter is dan henzelf mee, hun materieel, rationeel en innerlijk fundament, hun monoliet vol kennis, herinneringen, wonden, oordelen, systemen, principes, …
Op een platform staan geometrische blokken waarop menselijke figuren zitten. Op de witte beelden zijn video’s geprojecteerd. De toeschouwer wordt uitgenodigd rond het platform te wandelen om alle standpunten en videoverhalen te zien.
Dit zijn zeldzame bezoekers. Ze hebben geen seksuele kenmerken, hun gender is onbepaald en dat is ook niet relevant voor deze bezoekers. Ze zijn kaal en naakt, ze hebben hoogstens een voorwerp of een werktuig bij zich. De monolieten waarop ze zitten functioneren ook als schermen waarop hun innerlijke gesteldheid en hun verhalen geprojecteerd worden in 5 video’s.
-Ze zijn welkom. En ze mogen rondwandelen en overal rondkijken in een huis waar de bewoner juist is vertrokken zonder de deur achter zich op slot te doen.
-Ze zijn kwetsbaar, zoals Samson. Over hem wordt in een bijbels verhaal verteld dat hij kwetsbaar werd toen zijn haren werden afgeknipt.
-Ze zijn onbevangen en naïef. Soms stommelen ze doorheen het territorium van de andere zoals een kudde schapen.
-Het zijn dromers. De kunstenaar spreidt een blauwe tarpaulin over de dekstenen van een oeroude dolmen uit. Ze droomt dat het weg zal vliegen met de wind als een magisch tapijt. Maar dat mislukt, de wind is nog te zwak, het blauwe zeil stort neer tussen de dekstenen van de dolmen.
-Ze zijn vriendelijk en liefdevol. De waterval van Chia in Italia, waar de video is opgenomen, is de plaats waar Pier Paolo Pasolini de doopscène voor ‘Il Vangelo Secondo Matteo’ filmde. Die film evoceert het leven van Jezus, zoals het werd opgeschreven door de evangelist Matheus. Maar door dat verhaal te verfilmen maakte Pasolini in de eerste plaats een film over hoop, liefde en vriendschap.