videoperformance, 2020
1’30”
‘to the Absent Audience’
photograph, 2021

with tree bark from Aokigahara Forest
iron frame, blue tarpaulin, white and red bodypaint
AIR 3331/ 3331 Arts Chiyoda, providing residence to the artist in Japan (October 2019)
Marie Julia Bollansee, concept, performance, camera, bodypaint, edit, sound, photograph
Sayuri FUJII, road compagnion

The day we abode in Mount Fuji’s vicinity the mountain was hidden in clouds and mists, but tangibly present. Sayuri and I made a walk in Aokigahara Jukai, the huge forest at its foot. Autumn just began and the forest was recovering after the passing of typhoon Hagibis 19. I picked these bark slices from a tree fallen down on the lava soil and carried them home.
‘Mina na ro u’ what means ‘3776 metres high is Mount Fuji’, Sayuri knows this by heart since she was a schoolgirl. With her classgroup she traveled to Mount Fuji. From a basecamp at one of the five lakes they made walks around the foot of the volcano. Experiencing Mount Fuji is an indispensible part of Japanese children’s education. Parents believe that their children need the blessing of the Holy Mountain for a prosperous life to come.
This winter, observations of people living around Mount Fuji hit the (Japanese) news. The snow that normally caps the top in winter is different this year; it is much less and the snow slides down on one side. People wonder what’s happening… Is this due to global warming? Or is the sleeping volcano waking up after more than 300 years?

videoperformance, 2020
1’30”
‘to the Absent Audience’
foto, 2021

met boomschors uit het Aokigahara Woud
ijzeren frame, blauwe tarpaulin, witte en rode bodypaint
AIR 3331/ 3331 Arts Chiyoda, bood residentie aan de kunstenaar in Japan (oktober 2019)
Marie Julia Bollansee, concept, performance, camera, bodypaint, edit, geluid, foto
Sayuri FUJII, compagnon de route

Op de dag dat we in de omgeving van de Fuji vertoefden, was de berg onzichbaar in wolken en mist, maar hij was toch tastbaar aanwezig. Sayuri en ik maakten een wandeling in Aokigahara Jukai, het immense woud aan zijn voet. De herfst was juist begonnen en het woud herademde na de tyfoon Hagibis 19. Ik nam deze stukjes schors van een ontwortelde boom mee naar huis.
‘Mina na ro u’, wat betekent ‘3776 meter hoog is de Fuji’, Sayuri kent dit rijmpje vanbuiten sinds ze een schoolmeisje was. Met haar klasgroep reisde ze naar de berg Fuji. Vertrekkend van hun basiskamp bij een van de vijf meren maakten de kinderen trektochten rond de voet van de vulkaan. De beleving van de berg Fuji is een onontbeerlijk deel van de opvoeding van Japanse kinderen. De ouders geloven dat de zegening van de heilige berg Fuji noodzakelijk is voor een vruchtbaar leven en toekomst.
Deze winter hebben de waarnemingen van de bewoners rond de berg Fuji het (Japanse) nieuws gehaald. De winterse witte sneeuwkap op de top van de Fuji is dit jaar anders dan anders; er is veel minder sneeuw en aan een kant van de berg glijdt hij naar beneden. De mensen vragen zich af wat hier de oorzaak van is… Komt dit door de atmosferische opwarming? Of ontwaakt de slapende vulkaan na meer dan 300 jaar?